Odp.: Zakładam, że pytanie dotyczy promieniowania jonizującego.
Promieniowanie jonizujące na zewnątrz reaktora nie powinno być większe niż przeciętne średnie promieniowanie w danym rejonie. Promieniowanie jonizujące wewnątrz reaktora to:

1. neutrony o różnych energiach kinetycznych, powstające w reakcjach rozszczepienia jąder atomowych. Reakcje rozszczepienia zachodzą w elementach paliwowych – paliwem mogą być izotopy uranu U, plutonu Pu oraz toru Th;
2. promieniowanie korpuskularne beta i alfa pochodzące zarówno z jąder atomowych paliwa jądrowego, jak i z jąder atomowych będących produktami reakcji rozszczepienia;
3. promieniowanie elektromagnetyczne – czyli fotony gamma pochodzące zarówno z reakcji rozszczepienia jąder atomowych paliwa, jak i emitowane przez produkty reakcji rozszczepienia;
4. promieniowanie jonizujące powstające w wyniku reakcji neutronów z jądrami atomowymi materiałów konstrukcyjnych i osłonowych (czyli w procesie zwanym „aktywacją” materiałów).

Promieniowanie typu 1) eliminowane jest przez system osłon z materiałów silnie pochłaniających neutrony.
Promieniowane typu 2) zatrzymywane jest przez materiały konstrukcyjne prętów paliwowych.
Promieniowanie typu 3) zatrzymywane jest przez osłony z materiałów o dużej gęstości i dużej liczbie atomowej Z.
Problem ograniczenia powstawania promieniowania typu 4) rozwiązywany jest przez stosowanie materiałów konstrukcyjnych o niskiej podatności na aktywację neutronami. Termin „aktywacja neutronami” oznacza proces, w którym naświetlanie danego materiału neutronami powoduje powstawanie w tym materiale określonej liczby izotopów promieniotwórczych.