11 marca 20011 roku o godz 14:46 czasu lokalnego Japonią wstrząsnęło najsilniejsze od 140 lat trzęsienie ziemi o sile 9 stopni w skali Richtera. Jego hipocentrum znajdowało się pod dnem morza, około 130 kilometrów na wschód od półwyspu Oshika na wyspie Honsiu, na głębokości od 24 do 32 km. Było najsilniejszym trzęsieniem ziemi w Japonii od 140 lat (czyli od czasu rozpoczęcia rejestracji aktywności sejsmicznej w Japonii) oraz czwartym co do wielkości na świecie (od czasu rozpoczęcia rejestracji pomiarów, ex aequo z trzema innymi trzęsieniami ziemi). Liczbę ofiar (śmiertelnych i zaginionych) szacuje się na co najmniej 19 tys.

Wszystkie pracujące reaktory w Onagawa, Fukushima I (Daiichi) i II (Daini) oraz Tokai Daini zostały wyłączone.

Przebieg zdarzeń w elektrowni jądrowej Fukushima Daiichi

Na skutek trzęsienia ziemi do poważnej awarii jądrowej doszło jedynie w elektrowni Fukushima I (Fukushima Daiichi). Uszkodzone zostały reaktory 1, 2, 3 i 4; wszystkie typu BWR w obudowach Mark I, więc w dalszym opisie awarii zajmiemy się tylko tą elektrownią i tylko tym typem reaktora.

11 marca o 14.46

• Trzęsienie ziemi o sile 9.0 w skali Richtera
• Wszystkie pracujące reaktory zostały wyłączone
• Zostało przerwane zasilanie z sieci krajowej
• siłownie dieslowskie rozpoczęły zasilanie awaryjne

11 marca – następne zdarzenia:

• 15:42 - po uderzeniu fali tsunami wszystkie źródła zasilania awaryjnego poza akumulatorami zostały utracone
• 15.45 - stwierdzono zmycie przez falę tsunami zbiorników z paliwem dieslowskim

• 16:36 - zalewanie wodą w ramach systemu chłodzenia awaryjnego (ECCS) nie zadziałało w reaktorach 1 i 2

• 20:50 - premier Naoto Kan nakazał ewakuację w promieniu 3 km i pozostawanie w domach w promieniu 10 km od elektrowni

12 marca

• 9.07 - otworzył się zawór bezpieczeństwa na obudowie bezpieczeństwa Fukushima Daiichi
• 14.49 wykryto Cs 137 wokół budynku
• 15.36 - wybuch wodoru w budynku reaktora 1
• 18.25 - premier nakazał ewakuację w promieniu 20 km
• 20.20 - rozpoczęto zalewanie wodą morską reaktora 1

13 marca

• 5.58 - system awaryjnego chłodzenia w reaktorze 2 przestał działać
• 9.20 - otwarto zawór na obudowie bezpieczeństwa tego reaktora, a o 13.12 rozpoczęto zalewanie reaktora wodą morską

14 marca

• 4.08 - wzrost temperatury do 84 stopni Celsjusza w basenie wypalonego paliwa reaktora 4, całe paliwo z reaktora znajdowało się w basenie
• 6.10 - ciśnienie w obudowie bezpieczeństwa reaktora 3 wzrosło do 460 kPa ponad normalne
• 11.01 - wybuch wodoru w budynku reaktora 3
• 13.25 - niski stan wody w reaktorze 2, co świadczyło o uszkodzeniu systemu awaryjnego chłodzenia rdzenia
• 16.25 - rozpoczęto zalewanie reaktora 2 wodą morską

15 marca

• 6.20 - odgłos wybuchu w bloku 2, co uznano za problem w torusie skraplania pary (wetwell) oraz stwierdzono uszkodzenie części ściany budynku reaktora 4
• 9.20 - pożar w budynku reaktora 4, ugaszony o 12.29
• 10.22 - poziom promieniowania około 400 mSv/h wokół budynku reaktora 3
• 11.00 - premier nakazał pozostawanie w budynkach w odległości od 20 do 30 km od elektrowni

16 marca

• 8.37 - dużo szarego dymu z budynku reaktora 3
• 16.00 - helikoptery obrony powietrznej rozpoczęły zrzucanie wody na budynek reaktora 3, z powodu dużych dawek loty wstrzymano

17 marca

• Wznowiono loty zalewające wodą reaktor 3 i basen w reaktorze 4 po zamontowaniu osłon do helikopterów
• Sprowadzono ciężkie wozy z armatkami wodnymi pozwalające na pompowanie dużej ilości wody bez wychodzenia na zewnątrz pojazdów

18 marca

• O godzinie 16.30 podłączono kabel zasilający do reaktora 1
• Promieniowanie miejscami do 100 mSv, na całym terenie do kilku mSv.

21 marca

• Podłączono kable zasilające do wszystkich bloków i rozpoczęto sprawdzanie systemów chłodzenia

29 września

• poinformowano, że wszystkie trzy reaktory osiągnęły stan zimnego wyłączenia