• Najdroższe są duże instalacje wodne, ale tworzenie zapór i dużych zbiorników retencyjnych zabezpiecza przed powodziami i powodowanymi przez nie olbrzymimi stratami.

• Polska jest płaskim krajem i możliwości budowania dużych zapór i zbiorników są ograniczone.

• Po wojnie działało na terenie Polski ponad 6 tys. elektrowni wodnych, w latach osiemdziesiątych ich liczba zmniejszyła się do ok. stu, teraz (17.06.2013) według serwisu www.mew.pl jest ich 335 (316 działających plus 19 planowanych lub w trakcie budowy). Inne źródła podają różnne liczby, nawet ponad 400. Jak widać na wykresie koszty instalacji elektrowni o mocy poniżej 10 MW są umiarkowane. co daje spory potencjał energetyczny.

• Koszty instalacji mocy nominalnej wiatraków są umiarkowane, ale jej wykorzystanie z powodu słabych wiatrów jest niewielkie, więc koszty uzyskanej mocy są znaczne.

• Lokalne wykorzystanie biomasy jest bardzo pożyteczne, ale dowożenie jej na wielkie odległości w celu współspalania z węglem powoduje wielkie problemy transportowe, obniża efektywność i trwałość kotłów węglowych. Dlatego Urząd Regulacji Energetyki wycofuje się z popierania współspalania.

• Zasoby geotermalne Polski są ograniczone.

Porównajmy tę podaną przez MG ocenę kosztów instalacji OZE z kosztami instalacji 1 MW mocy w elektrowniach konwencjonalnych na podst. danych z opracowania firmy Ernst & Young, Polskiego Stowarzyszenia Energetyki Wiatrowej i European Wind Energy Association.

Pamiętajmy, że są to koszty mocy instalowanej, czyli maksymalnej, jaką urządzenia są w stanie dostarczyć. Jest istotne, w jakim stopniu ta potencjalna moc jest wykorzystywana.

Żadne elektrownie nie wykorzystują 100% mocy .

Z powodu niewielkiego wykorzystania możliwości urządzeń energia z wiatraków jest droga, ze źródeł fotowoltaicznych bardzo droga. Tańszy prąd dostarczają elektrownie jądrowe, węglowe i gazowe.